Στο 15ο Insurance Conference: Η ιδιωτική ασφάλιση να πορευτεί συμπληρωματικά της κρατικής αρωγής

Στο πάνελ με θέμα «Η προστασία της περιουσίας», στο πλαίσιο του 15ου Insurance Conference που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 9 Ιουνίου 2022 στην Αθήνα, συμμετείχε ο Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό κ. Χρήστος Τριαντόπουλος. Το πάνελ συμπλήρωσαν ο κ. Ερρίκος Μοάτσος, Πρόεδρος της Επιτροπής Περιουσίας της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας, και ο κ. Ιωάννης Ρεβύθης, οικονομολόγος και πρώην Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μεσιτών Ελλάδος, ενώ τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος κ. Χρήστος Κώνστας.

Κατά τις παρεμβάσεις του, ο κ. Χρήστος Τριαντόπουλος αναφέρθηκε στη δημοσιονομική επίπτωση της διαχείρισης των φυσικών καταστροφών, στα κίνητρα που έχει θεσπίσει η Κυβέρνηση για την ασφάλιση έναντι των φυσικών καταστροφών, καθώς και στον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο πεδίο της στήριξης των κρατών-μελών που πλήττονται από φυσικές καταστροφές.

Ακολουθούν σημεία της τοποθέτησης του κ. Χρήστου Τριαντόπουλου:

«Μετά από το χτύπημα μίας φυσικής καταστροφής, πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις σε διαφορετικά επίπεδα και σε διαφορετικούς χρονικούς ορίζοντες, προκειμένου η πληγείσα περιοχή να ορθοποδήσει όσο το δυνατόν συντομότερα. Αυτή είναι, τουλάχιστον, η νέα φιλοσοφία που έχει εισάγει η Κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ώστε να μην αφήσουμε κανέναν να μένει πίσω.

Όλα αυτά αποτυπώνονται στον δημοσιονομικό αντίκτυπο των μέτρων που έχει λάβει η Κυβέρνηση κατά την τελευταία περίοδο για τη στήριξη και αποκατάσταση περιοχών που επλήγησαν από κάποια φυσική καταστροφή. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, θα σας αναφέρω τέσσερα βασικά παραδείγματα:

• Στην περίπτωση του ‘Ιανού’, η δημοσιονομική επίπτωση μέχρι στιγμής αγγίζει τα 750 εκατ. ευρώ.
• Στην περίπτωση του σεισμού και του τσουνάμι που έπληξαν τη Σάμο το 2020, η δημοσιονομική επίπτωση ανέρχεται σε περίπου 135 εκατ. ευρώ.
• Στην περίπτωση των μεγάλων πυρκαγιών που έπληξαν το περασμένο καλοκαίρι τη Βόρεια Εύβοια, το κόστος ανέρχεται σε περίπου 300 εκατ. ευρώ. Το κόστος ανεβαίνει κι άλλο, αν συνυπολογίσουμε και τις υπόλοιπες περιοχές της χώρας μας που επλήγησαν από τις πυρκαγιές.
• Τέλος, στην περίπτωση του σεισμού που έπληξε την Κρήτη τον περασμένο Σεπτέμβριο, το κόστος ανέρχεται σε περίπου 270 εκατ. ευρώ.
Η δημοσιονομική επίπτωση, μάλιστα, αναμένεται να αυξηθεί, καθώς συνεχίζεται η διαδικασία αποκατάστασης.

[..] Σε αυτό το πλαίσιο, και ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να έχει συγκεκριμένο ρόλο. Εννοώ, φυσικά, την ιδιωτική ασφάλιση, η οποία είναι κρίσιμο να αρχίσει να αναπτύσσεται σταδιακά ως αγορά και να πορεύεται συνοδευτικά και συμπληρωματικά της κρατικής αρωγής, χωρίς, φυσικά, να χάνεται ο αλληλέγγυος και κομβικός ρόλος της τελευταίας. Συνεπώς θα πρέπει σταδιακά ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας να αρχίσουν να συμπράττουν όλο και περισσότερο, χωρίς, όμως, να περιοριστεί ο καθοριστικός ρόλος της κρατικής αρωγής – που θα επιτρέψει και τη σταδιακή ωρίμανση μίας τέτοιας αγοράς.

Από την πλευρά της Κυβέρνησης γίνονται βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, όπως με τον νόμο 4797/2021 για την κρατική αρωγή, όπου συμπεριλήφθηκαν και διατάξεις ενισχυτικές ως προς την κινητροδότηση της ιδιωτικής ασφάλισης. Ειδικότερα, το άρθρο 5 του νόμου 4797/2021 προβλέπει ότι οι ασφαλισμένες επιχειρήσεις μπορούν να λαμβάνουν επιχορήγηση επιπλέον της αποζημίωσης για το ποσό της ζημίας που δεν καλύπτεται από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο και για το ποσοστό το οποίο θα ορίζεται στην απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, δίνοντας ένα κίνητρο υπέρ της ιδιωτικής ασφάλισης.

Για τους ίδιους λόγους, επεκτείνεται το αφορολόγητο, ακατάσχετο και ανεκχώρητο στα χέρια του Δημοσίου ή τρίτων, καθώς και η μη υπαγωγή σε οποιαδήποτε κράτηση, τέλος ή εισφορά, η μη δέσμευση και ο μη συμψηφισμός με βεβαιωμένα χρέη στη φορολογική διοίκηση και το Δημόσιο, τους δήμους, τις περιφέρειες, τα ασφαλιστικά ταμεία ή τα πιστωτικά ιδρύματα και για το ποσό που καλύπτεται από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο, πέραν της επιχορήγησης που παρέχει το κράτος.

[…] Την τελευταία περίοδο προσπαθούμε να αναδείξουμε τη σημασία της αναβάθμισης του ρόλου του Ταμείου Αλληλεγγύης στο πεδίο της στήριξης και αποκατάστασης από φυσικές καταστροφές. Και αυτό γιατί η κλιματική αλλαγή και οι επιπτώσεις της έχουν υπερεθνικό χαρακτήρα και μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά σε υπερεθνικό επίπεδο – και δη σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προς το παρόν, ο ρόλος του Ταμείου Αλληλεγγύης είναι περιορισμένος. Ας πάρουμε πάλι το παράδειγμα του ‘Ιανού’. Η στήριξη από το Ταμείο Αλληλεγγύης ανήλθε σε μόλις 22 εκατ. ευρώ, έναντι της συνολικής δημοσιονομικής επίπτωσης που ξεπερνά τα 750 εκατ. ευρώ.

Ως προς το ποια συστατικά του Ταμείου Αλληλεγγύης θα μπορούσαν να αλλάξουν ή να προστεθούν, θα ήθελα να αναφέρω ενδεικτικά την εξασφάλιση επαρκούς χρηματοδότησης, την αναθεώρηση των διαδικασιών αποζημίωσης, τη βελτίωση των όρων διεκδίκησης χρηματοδότησης, την ταχύτερη και πιο ευέλικτη ανταπόκριση στα αιτήματα των πληγέντων κρατών, τη συνεργασία με άλλα ταμεία και δομές της ΕΕ και την έμφαση σε δράσεις πρόληψης και την εξασφάλιση επαρκούς χρηματοδότησης».