Η κλιματική κρίση έχει διαμορφώσει νέα δεδομένα για τα σύγχρονα κράτη στο πεδίο της διαχείρισης φυσικών καταστροφών. Στην Ελλάδα, όπου στα ακραία φαινόμενα προστίθενται και οι σεισμοί, η Ελληνική Κυβέρνηση ακολουθώντας τις οδηγίες του Πρωθυπουργού έχει αναπτύξει ένα εθνικό σχέδιο για την προσαρμογή στις νέες συνθήκες εδραζόμενο σε τρεις δομικούς πυλώνες.
Πρώτος πυλώνας είναι η διαμόρφωση συνθηκών βιώσιμης, «πράσινης», ανάπτυξης για όλες και όλους, με την προώθηση σημαντικών πρωτοβουλιών που αντλούνται από την ευρωπαϊκή και διεθνή συνεργασία και πρωτοποριακές εθνικές επιλογές, στο πλαίσιο και του νέου κλιματικού νόμου.
Ο δεύτερος πυλώνας αφορά στην πρόληψη, αντιμετώπιση και ανθεκτικότητα έναντι των φυσικών καταστροφών, με έμφαση σε έργα αντιπυρικής προστασίας, αντιπλημμυρικής θωράκισης και νέες διαδικασίες και εργαλεία πρόληψης, με σημαντικό ρόλο του νέου Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.
Η Κυβέρνηση, ακολουθώντας τις οδηγίες του Πρωθυπουργού, έχει αναπτύξει ένα εθνικό σχέδιο για την προσαρμογή στις νέες συνθήκες, εδραζόμενο σε τρεις δομικούς πυλώνες
Ο τρίτος πυλώνας επικεντρώνεται στην επόμενη ημέρα μετά την εκδήλωση μίας φυσικής καταστροφής, στη στήριξη και την αποκατάσταση. Μέσα από την εμπειρία στο πεδίο και με στόχευση την ταχεία στήριξη των δικαιούχων και την αποκατάσταση το συντομότερο δυνατόν, διαμορφώθηκε το πλαίσιο της Κρατικής Αρωγής, το οποίο εμπλουτίζεται και επεκτείνεται αποκτώντας μία ολιστική διάσταση. Πρώτο βήμα αποτέλεσε η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για την επιχορήγηση επιχειρήσεων και αγροτικών εκμεταλλεύσεων, ενώ στη συνέχεια, εισήχθη η διαδικασία της πρώτης αρωγής προς πληττόμενους, μέσα από μία ενιαία ψηφιακή πλατφόρμα. Επόμενο βήμα της θεσμικής εξέλιξης, η οποία βαίνει παράλληλα με την υλοποίηση, είναι ο εκσυγχρονισμός των θεσμικών πλαισίων για τη στεγαστική συνδρομή, την οικοσκευή και την αποζημίωση του πρωτογενούς τομέα, με έμφαση στην ψηφιοποίηση, την ταχύτητα και την δικαιοσύνη. Παράλληλα, ιδιαίτερη σημασία στο πλαίσιο της Κρατικής Αρωγής έχουν η στενή συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση, η μελετητική εργασία για την οικονομική ανασυγκρότηση κάθε περιοχής, η ενεργή συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και του ιδιωτικού τομέα μέσα από ένα διαφανές πλαίσιο δωρεών και αναδόχων και η θέσπιση κινήτρων για την ανάπτυξη της αγοράς της ιδιωτικής ασφάλισης.
Απέναντι, όμως, στο καθολικό πρόβλημα της κλιματικής κρίσης, η απάντηση οφείλει να είναι όχι μόνο εθνική, αλλά και ευρωπαϊκή και διεθνής, και σε αυτό το πλαίσιο η συζήτηση για την αναθεώρηση του πλαισίου του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθίσταται πιο επίκαιρη από ποτέ.
*Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Τα Νέα», 30.12.2021
Χρήστος Τριαντόπουλος 